یا مثلا همین محسن نامجو
این جو ِ موجود، فارغ! از نبود یک خواننده متفاوت
بر می گرده به یه چیزایی که توشه
که اون چیزا رو بعضیا نبوغ می گن، بعضیا مشنگی، بعضیا ... بلاب بلاب بلاب
می خونه که:
یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
خود را چو فرو ریزم، با خاک درآمیزن
...
یک روز سر زلف بلوندت
...
یک روز دو چشمم خیس، یک روز دلم چون گیس
آشفته و ریساریس
...
خلاصه بعد از کلی از زلف و گیس و مو گفتن
اون یه چیزی رو رو می کنه
اونجایی که بر وزن ای واااای، ای وااای، ای وای
میگه:
سِشُوااار، سِشُواااار، سِشُوار
اینه
اون اوت اف باکسی که میگن
October 23, 2007
Labels: Music
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
این سشوار بسیار چیز خوبی می باشد مخصوصا اگر موهای فر داشته باشی و هوا هم کمی نم دار باشه. دور از جون شما و آقا محسن آدم مثل سگ پودل می شه بدون این سشوار. خلاصه این آقا محسن می دونه اوضاع از چه قرار هستش. ممنون از ایمیل.
Post a Comment