Don Quichotte

یه سال و نیم پیش
بازی چهار نفره ای شروع شد
که دیروز یکی از نفراتش با jet plane رفت
رفت که شاید یه روزی بشه ناخدای jet plane

پارسال موقع تولدم یکی دیگه از نفراتش
بعد از نمایشنامه ای که نوشته بود برام
یه نوشته هم داد بهم
و عجیب الان می طلبید خوندنش

نوشته بود:
" ... گذشت و گذشت، چون گذشتن بی لحظه ای درنگ، ذات زندگی ِ. گذشت و روزایی رسید که دیگه نبودی و من واسه از دست دادن دوستی ِ ناراحت بودم. ولی انگار از دست دادن هم ذات زندگی ِ."
"... و می دونم اگه زندگی، می گذره، اگه زندگی چیزا یا کسایی رو ازت می گیره، ردها رو نمی تونه پاک کنه."
"مهم نیست که آینده چی میشه، تو کجاش می افتی و من کجاش، مهم در حضوره. مهم همین مکث ِ. که وجود داره."
"حس می کنم حلقه ای نامرئی وجود داره، که واسه همیشه تو دستای ماها می درخشه. حس می کنم اون حلقه هه، ماها رو از ورای فاصله ها کنار هم نگه می داره."


حلقه ای نامرئی وجود داره،
که واسه همیشه تو دستای ماها می درخشه